Η Φυσικοθεραπεία ή φυσιοθεραπεία είναι η θεραπευτική προσέγγιση που βασίζεται στα φυσικά μέσα (κίνηση, φως, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα κ.λπ.) που χρησιμοποιούνται από τον εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας πτυχιούχο Φυσικοθεραπευτή ή Φυσιοθεραπευτή, για θεραπευτικούς σκοπούς. Η Φυσικοθεραπεία ή Φυσιοθεραπεία έχει εφαρμογή σε ασθενείς όλων των ιατρικών ειδικοτήτων (Ορθοπαιδική (ή Ορθοπεδική), Νευρολογία, Γενική Χειρουργική, Νευροχειρουργική, Καρδιοχειρουργική, Παιδιατρική, Πνευμονολογία, Παιδιατρική, Ουρολογία κ.λπ.).
Γλωσσολογικά, ακούγεται η άποψη ότι ο όρος “φυσιοθεραπεία” είναι γλωσσικό σφάλμα και ότι μόνο ο όρος “φυσικοθεραπεία” είναι ο σωστός. Παρόλαυτά, και οι δυο όροι είναι αποδεκτοί από τα περισσότερα μεγάλα ελληνικά λεξικά και χρησιμοποιούνται εξίσου στα Ελληνικά.
Ιστορία της Φυσικοθεραπείας
Επί αιώνες ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε τις ιδιότητες του ήλιου, της κίνησης και του νερού για να θεραπεύσει τις παθήσεις του. Ωστόσο η φυσικοθεραπεία αναπτύχθηκε σε αυτοτελή θεραπευτικό κλάδο κυρίως μετά τον Α’ και περισσότερο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξαιτίας της παρουσίας μεγάλου αριθμού ανθρώπων με σοβαρές αναπηρίες οφειλόμενες αφενός στις πολεμικές κακώσεις και αφετέρου σε ένα βαρύ λοιμώδες νόσημα, την πολιομυελίτιδα για την οποία έως το 1960 περίπου δεν γίνονταν προστατευτικός εμβολιασμός.
